بررسی اختیارات ولی قهری و وصی درفقه و حقوق ایران با نگاهی به آرای امام خمینی(س)

نهاد ولایت و وصایت که از موضوعات مهم فقه امامیه و قوانین موضوعه می‌باشد، پا گرفته از محجوریت گروه‌هایی از اجتماع است که قانونگذار با هدف حمایت از آنها، بسته به میزان حمایت مورد نیاز، آنان را از تصرف منع کرده و امور آنان را به دیگران سپرده است. صغیر، مجنون و سفیه به عنوان «محجور» هر کدام در امور مالی و غیرمالی خود به میزان‌های متفاوت از طریق پدر یا جدّ پدری و وصی به استیفای حقوق خود می‌پردازند. ولی قهری که دامنه وسیعی از اختیارات و مسئولیت‌ها را از طریق قانون در قبال مولی علیه بر عهده دارد، می‌تواند بعد از خود این اختیارات را به میزانی که صلاح می‌داند به وصی تفویض نماید.